deathnote’s incognito

He is rude you see.but he just jokes around. He is mean you feel.yet you just dont get the grounds. He might say no.but doubt it for a yes. He might say yes but for a no make a guess. He can laugh all day. Yet note to the silent gaps. He can be mad all year round,but he just takes the time to understand why you lapse . He can give all his trust to you. But can take it away in a snap. He can give all his care to you .But its your loss if you weigh it half. He pokes sometimes but its real.He kids sometimes but its not a big deal.He shuts himself sometimes,yet its just for while. He ignores sometimes ,yet don’t get wild. If you got to know him,you’ll relate To what i say.if you shun to fathom, get loss,beginning today.

ganon kadali?

payslip.

iv known such group of people who wont live another day without their payslips in their hands.sobra.parang di mabubuhay ng isang araw hanggang di nila nahawakan ang kanilang payslip. laging pandemonium sa tuwing matapos ang araw ng a-kinse at katapusan. ritual na yata ang magsiakyatan papuntang second floor para makipag-unahan sa pagkuha ng papel. di nakokontento n mapalampas ang isang linggo.ganun sila katinik.walang pinagkaiba sa pag pila sa ATM . mas malala pa nga eh. para silang nag-aaklas sa pagmamadali.

mga dialogs na nakakabigla:

1. bakit ang lumaki ang witholding tax ko ? wla din lang. yung increase sa sahod napunta din lang sa tax! ( sana naisip na nila na oras na tumaas ang basic pay, kasunod na riin ang pagtaas ng equivalent ng tax, and other benefits. besides.,after the integration of e-cola, tataas tlga ang w/tax. )

2 .anu tong A/ R dito ? tanong ni manang corazon. Purchase order nio po te.sagot ko. ay! wala akong p.o. no! pag-aanounce niya in high volume. eto ate o.sabi ko sabay pakita ang logbook. at natahimik na rin siya. bka gusto p niya makita ang p.o card na pinimirhanan niya. ay ambot.

3. ang nakakalokang katanungan: tess, hanggang kelan n lang yung lapsing ng chit ko ? and promise.hindi lang isang ate o kuya ang nagtatanong niya. they are SEVERAL.

4. oi! bakit anjan ka na , may pila a!

5. pwedeng makuha n din yung payslip ni dodong? (asawa niya)

6. pakuha ng payslip!

ate , kain muna kami( puno ng katas ng crab ang mga kamay namin)

nood pa rin siya sa amin habang nilalamutak ang tiyan ng alimango.

mmaya na lang ate , kain muna kami.tignan mo o ang dungis ng mga kamay

namin….( at dun yata siya natauhan)

minsan ang sarap silang sigawan. minsan ang sarap magpaliwanag .pero sa sobrang technical n g sinasabi mo ,, di mo namamalayan, na pati na rin ikaw di mo na naiintindihan yung nasabi mo sa kanila.. minsan ang sarap deadmahin. magpalusot. pag nataray sila, talo ka na kasi naunahan ka .pero kung ikaw ang unang pumindot ng buzzer.yari ka.ang sama -sama mo.isa ka ng kontrabida sa tele novela .kung ano na ang ibabansag sa yo. yari ka kung yung natiempohan na pangalang bininyag sa yo eh on going sa telebabad o prime time bida..tsk tsk.

malas mo.

minsan, sa aking kapilyahan, 2 days before ko ni-release and payslip. kumuha ako ng reinforcer para siya ang maglagay ng notice sa pinto nmin ./at napakatahimik ng hapon n iyon.wlang kaguluhan. walang palengke. sarado. kung pwede nga lang na ganun lage ang idadahilan eh. pero, putik. bka katayin nila ako isa-isa kung ganon.

” WALANG PAYSLIP. NAG-HANG ANG COMPUTER”

wish ko lang.

pewa pewa pewa

 

 

 

PaUTAng!

 

 

Sino ang walang utang?

Ikaw na nakakabasa nito, wala ka bang utang?

Pag wala, aba napakaswerte mong nilalang! Sambahin ka!

Pero kahit na ikaw ay isa sa mga milyones na may utang, don’t worry..be happy pa ren.

Kase,

Di ka nag-iisa!

Imagine mo, pag balang araw, may weird na senaryo at nagrerequire na lahat ng mga may utang ang siya lamang may karapatang mabuhay, aba! Save by the bell ka!

 

At eto pa, kahit may utang ka, di ka makukulong. Promise. Nasa Civil Code yan (circa 1949).

 

Pero kahit na walang batas na nag uutos na ikulong ang mga nangungutang, may mga batas pa ren na nakadikit dito. Ang Anti-Bouncing Check Law (B.P bilang 22) halimbawa kung saan makukulong ka sa pag-issue ng check ng walang pondo sa araw na iprepresent na ng pinagbayaran mo sa bangko. Or ang pamemeke ng pirma ng may pirma (RA 9105 Crime of Art of Forgery, which I find it weird, naging Art talaga ang panggagaya ng pirma. LOL) makabayad ka lng ng utang.

 

May mga batas din na nakadikit sa utang, ang Obligations and Contracts (Book IV ng walang kupas na antigong Civil Code ng cica 1949). Pero sa isang sem ko na pinag-aralan to nung College, isa lang ang tanda ko . ang napakaweirdong Dacion en Pago.(later kwento ko yan)

 

Ang daming batas.

Subalit may mga inherent rules of engagement pagdating sa utang. Pero siguro sa tindi ng pangangailan, di na rin natin naiisip na may ganyan pala.

 

RULE 1: TRUST and Confidence

            Ang Credit ay dahil sa trust and confidence mo sa pinaguutangan mo. Hindi mo siya pinautang dahil sa grounds na ganto: syota, asawa, friend, crush mo, sikat, madaming pera(oo hindi lahat ng madaming pera mayaman, LOL), kababata since fetus pa lang kayo, teacher, student, co-worker etc etc. kahit sino ka pa na anak ng hari at reyna. Hindi yan ang dahilan baket ka nagpautang. Yun ay dahil sa tiwala at sa paniniwala mo na kaya ka niyang bayaran.

 

           

            Kaya pag may nanghiram sa yo at wala ka naming tiwala, wag ka nang magpautang. Kahit na sabihin mo pa na nag-CI (credit investigation) ka na, nag –guarantee si syota , asawa, friend, crush , or kababata ng pahihiraman mo, nasa yo pa ren ang huling say. Kaakibat ng pagpapautang eh ang Risk. The higher ang level ng confidence mo kay  borrower, the higher the risk. Hingan mo ng commitment kung kelan niya bayaran. Kung di niya mabayran sa araw na yon, kasalanan mo pa ren. Kase sa commitment date ng pagbabayad niya, may risk pa ren yun.

 

 

RULE 2: WAG MAKIPAG AWAY HABANG MAY UTANG

 

            Totoo to. Lalo na kung ang pinautang mo ay ang syota mo. Wahahahaha. Wag ka nang umasa na makakakolekta ka pa ng maayos kung aawayin mo lang si borrower sa anu mang dahilan. Dito matetest ang iyong patience. Pag wala ka niyan, wag ka na rin mag pautang.

 

RULE 3: WAG GAWING CREDIT COLLECTION ANG COMMUNITY WEBSITE

 

            Habang nade-degrade ang credibility ni borrower sa pag popost mo sa friendster, facebook, multiply or sa myspace ang status quo ng balance at I nterest at terms, kabuntot niya ang sarili mo. Nakakapraning din yun sa mga taong di nakakaalam na may tinayo ka na palang underground financial institution. Baka dahil jan, ang iyong makabag-damdaming artikol will lead to an impression na “katakot naman siyang utangan!”. Bawas points ang iyong kasikatan. Sayang ang mga sleepless hours ng pag uupdate ng pictures, ng events at friends sa iyong account. Tsk .tsk.tsk.

 

RULE 4: WAG MAPRANING

 

            Ang may utang naprapraning na kung pano niya bayaran ang utang mo. Wag ka nang sumabay. Its bad for your health.  Kung wala siyang commitment, wala ka nag magagawa. Kasalanan mo ren kase  nagtiwala ka.

 

            May mga tao kase na the more na kinukulit mo sa utang nila sa yo, mas lalong hindi ka nila papansinin.

 

RULE 5: DISKARTE

 

            Ang weird talaga yung Dacion en pago, anong petsa na, 2009. next year , magpapalit na naman ang structure ng gobyerno. Pero ang Dacion en  pago , ganon pa ren. (para kaseng tunog pagi sa tuwing nababasa ko siya. LOL) .

 

            Ang Dacion en pago eh ang tinatawag nilang pagsesettle ng utang sa pamamagitan ng pagsurrender mo ng nakasanlang gamit or ari-arian. Dation in Payment sa English. Pero ang sikat sa business eh yang pago nay an. Di pa ba malalaos yan? LOL

 

            May isa pang diskarte kung gusto mo makasingil, offsetting. Hanapan mo ren ng paraan na ikaw naman ang makakautang sa kanya. Wahahahahha. Tapos pasimple ka na lang sabihin, o ayan ibawas mo sa utang mo sa akin. Wahahahahhaa.pero hindi lahat ng pagkakataon magagawa mo yon. Hindi naman lahat ng buwan buwan , may binyagan, kasalan, birthday sa buhay niya.

 

Hay.

Ang utang ay bahagi na ng tao. Ako naggraduate ng elementary, hayskul at kolehiyo dahil sa pangungutang ng nanay ko. (mama: Pinang-utang ko na lahat ng buhok ko!) May mga kompanya sa US na nabuhay ng ilang taon dahil lang sa financing (diplomatikong term ng pangungutang) hanggang sa bumagsak ang Wall Street.

 

Kahit na nga ang mga namatay na ay na-eextend pa ren ang utang sa kanilang heirs and successors.

 

Ganon katanda ang utang.

 

 

So, matapos mo tong basahin.

 

Pwede pautang?

OUCH

Tinuhog mo ang puso ko!

(kaya mo ??)

 

eto yata ung mga common reasons na nasasabi tuwing may break up.

Except for number 16, nagiging template na ang gantong mga dialogue.

Pero pag nasabi pa ren sa yo ‘to as their alibi or reason or explanation for the break up…tagos pa ren!!

 

1. its not you, its me
2. im pregnant, at hindi ikaw ang ama
3. she’s pregnant at ako ang ama
4. ill migrate in US/AUS/UK/CAN for good. At bukas na ang flight
5. there’s someone else
6. I love her more
7. I love him more
8. I’m gay
9. madedestino ako sa basilan
10. madedestino ako sa iraq
11. I’m engaged
12. I’m engaged with my parent’s business partner’s daughter/son
13. Priority ko pangarap ko ngayon
14. I don’t love you anymore maghanap ka na ng iba
15. Pagod na ako
16. 1 buwan na lang ang taning ng buhay ko
17. Ayaw ng pamilya ko say o
18. Di kita kayang ipaglaban sa pamilya mo
19. Goodbye
20. Quits na tayo (!!!!)

 

 

 

 

daHiL jAn, PWENDS nA TaYo!

 

 

Naaliw ako sa tuwing naririnig ko ang katagang to na binabanggit ni Mr. Fu sa radyo as one of his taglines.

 

Sa tuwing may nagtetext sa kanya at nanghihingi ng payo; matapos niyang mapayuhan ng panenermon, yan ang magiging final say niya.

 

Na kahit di naman niya alam ano itsura nung taong sawi sa pag-ibig or relasyon (legal o illegal), laging parting words niya yan, kahit na siguro sa kabilang dulo ng pinanggalingan ng text..baka na HB na yung listener o lalong bumaba NA ang morale pagkarinig ng “te…wag ka masyadong malandi te!”.

 

Chicken lang naman ang mangbigay ng payo. Ilalatag sa yo ang mga detalye, analyze , sabayan ng analogy , ng mga quotes galing sa mga prominenteng persons—and whola! Ayan na , pwede ka nang maging “dear friend” ate jolens!

 

Pero ang mahirap ay ang manghinge ng payo. Lalo na kung ang nagawa mo o ginawa mo sa problema mo ay otsentang porsyentong (o mahigit )kagaguhan o kabobohan. Malamang sermon lang ni Father ang abot mo.

 

Mas mahirap na naman manghingi ng payo kung ikaw ay binalot ng ego at pride na kasingkapal ng jacket ng mga Eskimo. At sa tuwing lapit mo kay friend, uurong ang buntot mo na tila aso. Bawat araw na pagtatangka mong lumapit, nauudlot dahil puno ang isip mo ng mga “what if what if”. Nakahalata na rin si friend sa inconsistency ng katahimikan mo. Nagpapahaging na siya sa yo kung ano ang problema mo dahil sa busangot mong mukha.  Pero. Pinili mo mag-kiber kiberan.

 

Lumipas ang araw at buwan, akala mo okay ka na. akala mo ren okay ka na sa buong barkada. Pero akala mo lang yun. Sa bawat tawa, may halong pagtataka..okay ka na ba? nasabi mo na ba ang ibig mong sabihin? Eto na ba ang ending ng pagmumukmok..pangdedeny o pag mamaang-maangan sa kung ano ang totoo?

 

Eh ano na ren ba ang totoo?

O ayan lito ka na.

Sa tinagal ng delaying tactics (that is, ang di pagharap sa problema) isa ka na lamang simpleng tuod na naghihiintay ng himala mula sa langit.

 

Ang mga friends ay hindi mga superhero para lahat ng problema natin sa life ay may solution. (nagpapaka-superhero lang..hahahaha) . Pero ang maging confidant natin sila sa buhay ay isang regalo mula kay Jeus. The more friends, the merrier  ang mga payo. Ang sermon, tawa , iyakan at kulitan. Para lang yang halo halo na madaming sahog. Ikaw kung magpipirme ka na lang sa mais con yelo o ice tubig.

 

Friends do come and go. Kaya wag ka nang maging paranoid na balang araw ang mga yan ay lalayasan ka, iwan kang mag-isa. Mas lalayasan ka sa lalo’t madaling panahon, kung ikaw na mataas ang tingin sa sarili eh magpapakahayok ka sa sarili mong diskarte sa buhay , kahit na naamoy mo na sa sarili mo na bulok pala lahat ng diskarte mo.

 

 

Baket nga ba ako nagsulat ng tungkol dito?

Para eto sa isang kaibigan na feeling ko tinaboy ako, kasama ng iba pa pa naming pwends.

Pero ano pa at sinarado na niya ang gate niya at tinapon ang susi sa dagat.

 

I rest my case.

s;lencer

One thing I have learned from yesterday meeting with the finance people is this:

Blaming will never justify the fall or loss of a business. There will  always be a tangible proof to vouch the reasons why a certain success rescinded to push through.

 

When you ought to blame others for decisions you alone had made , it is a sign of irresponsibility topped with pride and ego. I still believe in humility. But yesterday, I found none from my superiors.

 

It was just so disappointing to present yourself dignified to these people whom I respect the  most despite the fact that my services already offered, is until now, uncompensated( and even undervalued). But  my sentiment goes mostly to my fellow workers whom families expected or worse, hoped for what is due. It was sad though, after all the services rendered by their people, they still think of these poor workers as the major cause of their downfall.

 

We are indeed struck by the global recession.

 

Sigh.

TWILIGHT SAGA

E–boOkLAT mO!

 

  

FIRST BOOK: TWILIGHT 

 

 My curiosity to Twilight activated when it became a word of mouth from my friends, not discounting the fact that it was even a phenomenal movie to date during the last quarter of 2008. I almost ignored my friends plea to the bookstores they went to make the series available. I almost choose pizza over the promotional price of the first book.

 

Almost.

 

I have no clear or may I say , a total point of view of the whole movie, since I was discouraged by just seeing the pirated copy of it( after missing the playdate) I tried to make myself patient to watch the dvd instead. But the disappointment reached me until the DVD was already released last month.  

 

The Book

 

It was a first hand encounter to get the book and immediately read it. I have no idea how Meyer had presented, nor even have read any review of it .   It was bare. Raw.  And , that drove my curiosity to read more. Even if Meyer used Bella’s POV in the story, Edward had exude his own character and presented himself as the vampire he should be, without distorting the comprehension and knowledge of Bella as the story teller.

 

Reading it made me laughed most of the times for the humor embedded during the conversations between Bella and Edward. It was the classic, natural lines that made the complications between the two characters simple, but beautiful.

 

The story had proven that the complexities of being a highschool student, of having a forbidden love, or of being a vampire itself can lead to a simple honesty and acceptance. Meyer had singled out her choice of conversations from the stereotype swoons and admirations.

 

“Give me a minute to restart my Heart”

“Humor me”

“Men are crabby when they are hungry”

 

The book as a whole had intgrigued me more on how Meyer told us the story she had dreamnt four years ago. It was clear as crystal on how she had described the details ,even the meadow where Edward had shown how he looked like under the sunlight.  Without the movie, thru those words i feel like im seeing Forks too. In the scorching heat in manila, i can feel the chills while reading it.

The resolution of the story summed up the story of Edward and Bella to be independent from the next series . If im not a stubborn reader, i can content myself with Twilight alone. I wont bother to rush myself to look for the New Moon everyday at the bookstore. I wont try to attempt to print the 365 pages of the e-book. I wont give a damn to care and read the rough draft of Midnight Sun, even if it means reading Edward’s version in my tiny mobile phone and painstakingly wait for it to load per page.

 

 

 

 

 

…to be continued

 

 

COUCH PATATAS

 

 

Sino ang iyong sundo?

Bihira lang sa mga Pinoy movies ang sinasadya kong panoorin ko sa big screen. At isa sa mga bihirang pagkakataon ito ay ang pag-abang ko sa Sundo.

 

Last year, nung na-feature sa Chikka Minute (24 Oras) ang tungkol sa isang horror flick na ikakatampok ni Robin Padilla, naging interesado ako kung ano kinahihinatnan ni Robin na mapasali sa isang horror movie. Dahil lahat naman ng pelikula niya, kung hindi action eh comedy, or konting kilig –kiligan na love story con comedy.

 

Isa sa mga article ng PEP (http://www.pep.ph/guide/3581/PEP-REVIEW:-Sundo-integrates-action-and-horror-in-one-surprising-package) , ang nagsabing ang Sundo ay na-pattern sa Final Destination I, at nabanggit pa don kung anong eksena ang naihantulad  sa foreign trilogy.

 

 

KILABOT NG PINOY CINEMA

 

Si robin , sa Sundo , niya napatunayan na isa siya sa mga versatile na actor . Ang horror movie, di agad kumbinsidong nakakatakot hanggang hindi mo nailagay ang sarili mo sa istorya mismo. May mga horror kase na nagpakita lng ng white lady or gugulatin ka ng zombie, or magpapakita ng kabaong , nitso o duguan eh horror na. Nakakatakot na. Pero kung sa puntong nakakalimutan mo, na ang artistang iyon ay isang artista lamang. Ang kwento ay isang istorya lamang. Pero ang kagandahan ng kakayahan ni robin, hindi niya lang naipadama sa mga manonood ang makapatindig-balahibong eksena; kundi napaisip ka. Akala mo, ikaw ay nasa kwento rin. Kala mo , isa ka rin sa mga susunduin.

 

 

UMEEKSENA

 

Mga eksenang di ko makalimutan :

 

1. ang paglipat ke romano sa pamamagitan ng wheelchair na tulak ng nurse sa corridor ng ospital, bago pa man ung eksenang una siyang nakakita ng kaluluwa. Sa kakaantay ko ng lilitaw na multo sa harap niya, nakatutok ang paningin ko  sa kanya habang tinutulak siya ng nurse.
2. naloka lang ako sa baril na dala ni romano, anong mapapala ng baril ke kamatayan? Eh kahit tapatan mo pa ng nuclear bomb!
3. si Isabella nakakita nga ba ng multo? Kung pagbabasehan ung reaksyon niya, mukha nga siyang nakakita. Pero kung ang kuha ng camera nialgay sa anggulo na hindi nakaharap ke Isabella, iisipin mo pa bang nakakita siya ng multo? O NAKARAMDAM? Kung pagbabasehan ang kuru-kuro tungkol sa multo, makakaranas ka ng lamig sa tuwing me magpapramdam.
4. “romano, susunduin mo na rin ba ako?”  –hawak mo ang sarili mo habang inaabangan kung sinong nabuhay at hindi, pero dito, parang naalala ko ang the Sixth Sense. Ang pinagkaiba nga lang, hindi na ko nakahinga agad sa kinauupuan ko dahil sa sumunod na eksena.awww.
5. naudlot na sundo—dito ako kinalibutan . ung eksena sa kennon road. Marahil dahil napadaan na ako sa highway na yon, nakita ko rin kung gaano siya ka-creepy sa gabi, lalo na pag umuulan (or [pagkatigil ng ulan, at hahamog pa). at sa tunnel na yon, kasama ang iyak ng sanggol, at ang lakad ni romano  na wari mo’y isang batang nakikipaglaro ng tagutaguan …

 

hindi nasayang ang one hundred sixty pesos ko, kasama ang paglangoy ng gravy sa kinain kong chicken strips. Tama lang na gastusan ko ang Sundo. At sa isang kalahating oras na pagupo sa maginaw  na sinehan ng SM, feeling ko, pagkatapos ng palabas, me nag aabang sa akin sa entrance..

 

 

ang aking sundo.

 

 

 

Scary kiddie: nagulat kaming tatlo (ako, si dem at anne) sa batang isinama ng magulang sa loob ng sinehan . nung nasa kalagitnaan na ng movie, (nung pinakita ang aksidente nila katrina at mark bautista), sa mangiyak iyak at takot na munting boses ng bata, nararapat lang na di dapat siya pinapasok umpisa pa lang.

 

“mommy..uwi na tayo…”

 

 

 

 

COUCH PATATAS

 THE DARK KNIGHT : NOT JUST YOUR ORDINARY BATMAN MOVIE

Yup. Am a Batman fanatic, no doubt about that. I even dragged eloi just to see the film last Saturday(after convincing that maganda naman ang audio sa galleria). They have single showing though(unlike in megamall) so I made it sure that ill make most out of the entire showing.

 

I was looking forward to check the movie release after I have learned that Heath Ledger co-starred as the Joker. Whoa. After seeing his performance (and partly, his butt..hehe) in Brokeback Mountain, I knew that he can do the Joker above par.

 

But I was mistaken. He was not doing the Joker. He is the Joker. (cliché as it may have reviewed by other movie critics). I felt the tingling suspense as he speak. The scene where he spoke to Rachel Weiss telling her tales of how he got his scar (plus his other anecdotes) made me shiver . he was creepy. Knowing that Ledger is already dead. But I find very weird because the totally of him as the Joker made me forget that he is Heath Ledger. Whew.

 

I think What made the Dark Knight a defined movie for 2008(aside from the record breaking top grosser amounting to whopping USD 190M) is not only for the credits of Bale and Ledger. The cinematography was subtle, discreet but with substantial impact for its simplicity( they had turned the large container truck upside down without stressing my eyes for the explosion). I did not get tired of the fighting nor the combat scenes. Christian Nolan brought me to where Batman’s heart is, after all , he was a normal, sensitive human being.

 

Despite the promotional items (from action figures, to all model gadgets, apparel , shoes, etc) and other advertisement, the Dark Knight successfully separated itself to the mediocre and stereotype action hero movies. I guess Nolan had depicted to its viewers the other side of Batman and Bruce Wayne (more detailed than Batman Begins) without distorting the Bob Kane definition.

 

 

NOTED: yet, I was astonished. Eloi slept at the middle of the flick!

 

 

THE NATIONAL PARK OF EDSA

BUS-TSD!

 

 

 

(the life and misunderstading of a commuter)

 

Minus the rant, I just want to describe what EDSA is during the rush hour. Long before I made my first entry in my blog ,I had already imagined what it look like to publish what I witness everyday in this historical boulevard in metro manila.

 

The GEOMETRY and PHYSICS of BUS STOPS

 

I bet, manila will rank first when it comes to bus stops. Taking for example the bus route from monumento to baclaran, there are nearly at least ten bus stops, can you bear it? I almost peed in my pants because of these dilemna when the aircon bus I rode into from magallanes to ortigas. The bus picked up passengers from ayala for 30 minutes, another 15 minutes in buendia station, estrella gas station, Guadalupe, pioneer Robinsons, then boni station (which is less than 50 meters apart!), crossing (the unbearable 30 minutes of SAGALA), megamall (building B,then building A) and at last, ortigas . hay apo.

 

 In the long stretch of EDSA you will see the innovative and DISKARTE of the buses for them to get passengers. Even a fence with the large signage of WALANG SAKAYAN DITO …(with a threat of NAKAKAMATAY..) did not escape from the passengers just to catch the bus.

 

Only in the Philippines that you will see the parking of buses aside from parallel parking. Kulang na lang they will attempt to park perpendicular to the either sides. Matindi to pare. You could either choose to park your buses for possible passengers by the following angles : 30. 60, 120, 160 degrees. You name it. You can do it as long as you are in EDSA. Buses can even park nose to nose with other buses. How clever.

 

 

 TRAFFIC ADVISORIES

 

Radio and TV advocates the traffic situation in Manila by feeding updated information to motorists.  I find it helpful  even for a commuter like me.  I can choose what route to take going to office based on the reports.  But as House will tell you, its not the cure for the illness.  There is still traffic problems no matter how accurate and updated the info is. I have proven this when the Ayala mishap had immobilized the traffic flow in the southbound area .

 

 

(to be continued)